Trypofobia przyczyny

Trypofobia nie została jeszcze w pełni zbadana. Istnieje jednak kilka obiecujących wyjaśnień naukowych. Następujące trzy przyczyny trypofobii brzmią szczególnie przekonująco – i mają tendencję głównie w jednym kierunku: Trypofobia jest zaletą ewolucyjną i okazała się użyteczna. Weź to, hejterzy!

1. Trypofobia jako wyraz „traumy”

Zazwyczaj trypofobia ma swoją historię. Na forach dotyczących trypofobii wielu cierpiących mówi o kluczowym doświadczeniu, które miało miejsce w dzieciństwie lub młodości. Dla mnie było to mrowisko. Kiedy byłem mały, grzebałem w nim kijami i obserwowałem mrówki. Kiedyś widziałem, jak karmią swoje larwy, i zaskoczył mnie rój jaj i larw.

Całkiem możliwe, że ta gęsta struktura wypaliła się w mojej pamięci w taki sposób, że od tamtej pory automatycznie denerwuję się na widok wielu małych, tętniących życiem pikseli. Jako potraumatyczne powtórzenie dawnego wstrętu, że tak powiem.

Dobrą rzeczą jest to, że możesz przepracować taką subiektywną traumę. Osobiście zazwyczaj tam chodzę i przypominam sobie, że lęgowe owady to najbardziej naturalna rzecz na świecie. Czasami to naprawdę pomaga.

2. Trypofobia jako ostrzeżenie przed chorobami

Ale nie tylko indywidualne wcześniejsze doświadczenia są wykorzystywane jako przyczyna trypofobii. Wielu badaczy zakłada, że ​​fobia dziur jest wyrazem pierwotnego lęku, który nadal jest aktywny u niektórych osób. Podobnie jak skrzypienie paznokci na tablicy, które ma nam przypominać o nawoływaniu pierwotnych zwierząt i przez to przyprawia nas o gęsią skórkę.

Naukowiec z Canterbury University odkrył w badaniu, że trypofobicy reagują tak samo obrzydliwie na zdjęcia kształtów dziur, jak na zdjęcia chorób skóry. Nic dziwnego, w końcu wysypki skórne, takie jak odra, różyczka czy ospa mają wyraźną strukturę dziury. W fobii mózg tworzy pomost między nieszkodliwymi dziurami a infekcją epidemiczną i przechodzi do działań obronnych.

Więc niekoniecznie same dziury straszą trypofobów takich jak ja, ale pomysł, żeby coś z dziur wyskoczyłomógłby. Na przykład pasożyty. Prymitywne, ale wyraźna przewaga z ewolucyjnego punktu widzenia. Ponieważ jeśli uciekniesz, gdy kątem oka zobaczysz zarysy małych okrągłych kształtów, ryzyko zarażenia się jest mniejsze.

3. Trypofobia jako ostrzeżenie przed śmiercionośnymi zwierzętami

Wzory koronek nie są neutralne. Już w 2013 naukowcy wykazali, że istnieją wizualne podobieństwa między strukturami dziur a groźnym wyglądem niektórych trujących zwierząt. Chociaż fobii nie mogli świadomie ustanowić tego sprzężenia, postrzegaliby dziury jako niebezpieczeństwo i odpowiednio reagowali na dyskomfort.

Jako przykład zwykle podaje się ośmiornicę z niebieską obwódką , której neurotoksyna może nawet zabić człowieka. Rzucające się w oczy kręgi na zewnętrznej skórze zwierzęcia odpowiadają dokładnie schematowi podrażnień wywołanemu przez trypofobię.

Jakiego testu mogę potrzebować podczas ciąży?

Jakiego testu mogę potrzebować podczas ciąży? : Twój lekarz może zalecić różne kontrole, testy i zabiegi radiologiczne podczas ciąży. Testy te dostarczają informacji na temat zdrowia i rozwoju Twojego dziecka oraz pomagają w opiece prenatalnej.

Badania genetyczne

Wiele nieprawidłowości genetycznych można zdiagnozować jeszcze przed urodzeniem dzięki testom DNA na ojcostwo . Jeśli Twoja ciąża lub niemowlę ma wrodzone upośledzenie, możesz rozważyć wykonanie testów genetycznych.

Poniżej znajdują się niektóre metody badań prenatalnych, które są dostępne w czasie ciąży

Co powinieneś wiedzieć o zapobieganiu i leczeniu wad wrodzonych
Chociaż niektórych wad wrodzonych można uniknąć dzięki opiece prenatalnej, ważne jest, aby wiedzieć, jakie opcje są dostępne , jeśli u Twojego płodu zostanie zdiagnozowane.

Prenatalne badania przesiewowe w pierwszym trymestrze

USG płodu i badanie krwi ojcowskiej mogą pomóc określić szanse płodu na nabycie różnych wad wrodzonych.

Przez cały pierwszy trymestr, klinika Best DNA test przezierności karku płodu. Podczas przesiewowego badania przezierności karku, USG bada nagromadzony płyn lub jego grubość za szyją płodu. Ultradźwięki służą do określenia kości nosowej płodu. Kość nosowa może nie być widoczna u niektórych noworodków z zaburzeniami genetycznymi, takimi jak zespół Downa.

Krew matki zostanie przebadana pod kątem następujących substancji:

Białko w osoczu – substancja związana z ciążą. Łożysko wytwarza białko we wczesnej fazie ciąży. Nieprawidłowe poziomy są związane z większym ryzykiem nieprawidłowości chromosomalnych.
Ludzka gonadotropina kosmówkowa (HCG) w żeńskim układzie rozrodczym. Niedopuszczalne poziomy wiążą się z większym ryzykiem nieprawidłowości genetycznych.
Do dokładnej diagnozy mogą być konieczne dodatkowe testy, takie jak biopsja kosmówki , amniopunkcja, bezkomórkowe DNA płodu lub więcej ultradźwięków.
Prenatalne badania przesiewowe w drugim trymestrze
Podczas prenatalnych badań przesiewowych w drugim trymestrze można użyć kilku próbek krwi znanych jako wiele markerów. Wskaźniki te mogą wskazywać, czy istnieje ryzyko posiadania dziecka z pewnymi chorobami genetycznymi lub wrodzonymi wadami.

Jak widać, istnieje wiele powodów, dla których chciałbyś udawać, że masz gorączkę. Chociaż w prawdziwym życiu nigdy nie możesz udawać gorączki, możesz na stałe wpłynąć na objawy gorączki, aby oszukać ludzi, by myśleli, że masz gorączkę.

Jednym z wielu objawów jest badanie przesiewowe AFP. Poziom AFP we krwi podczas ciąży jest określany przez to badanie krwi, znane również jako AFP w surowicy matki. Dostaje się do krążenia po przejściu przez łożysko. Nieprawidłowe poziomy AFP mogą wskazywać:
Błędny termin porodu, ponieważ poziomy AFP zmieniają się w czasie ciąży .
Nieprawidłowości chromosomowe, takie jak zespół Downa
Bliźnięta
Rozszczep kręgosłupa i inne otwarte wady cewy nerwowej (więcej niż jeden płód produkuje białko) hormon ludzka gonadotropina kosmówkowa
Ultradźwięk

Ultradźwięki są stosowane na różnych etapach ciąży z kilku powodów:

Oszacowanie terminu (jest to najbardziej wiarygodne podejście do ustalenia terminu)
Określ liczbę płodów i struktur łożyska.
Mniej więcej w połowie trzeciego trymestru
Policz liczbę płodów i zbadaj tkanki łożyska, aby potwierdzić termin porodu (daty porodu ustalone w pierwszym trymestrze są rzadko zmieniane).
Określ długość szyjki macicy III trymestr, przeanalizuj ilość płynu owodniowego w macicy
Wykonaj test profilu biofizycznego
Wykryj lokalizację płodu
Oceń łożysko
Jakie są zalety i wady obrazowania ultrasonograficznego?
Nie ma znanych zagrożeń związanych z ultrasonografią płodu, z wyjątkiem niewielkiego dyskomfortu spowodowanego naciskiem głowicy na brzuch lub pochwę.

Ultrasonografia płodu jest często wykonywana w warunkach niemedycznych, aby dostarczyć rodzicom pamiątkowe obrazy lub filmy. Podczas gdy badanie ultrasonograficzne jest zwykle uważane za bezpieczne, niedoświadczeni eksperci mogą przeoczyć problem lub przekazać rodzicom mylące zapewnienia o zdrowiu ich dziecka. USG powinien wykonać kompetentny personel medyczny, który potrafi prawidłowo zinterpretować wyniki.

Monitorowanie płodu

Tempo płodu może się zmieniać, ponieważ reaguje na zdarzenia w macicy. Nietypowe wzory mogą sugerować konieczność pilnego cięcia cesarskiego.

Jak wygląda procedura monitorowania płodu?
Kolejne monitorowanie odbywa się za pomocą ręcznego sprzętu dopplerowskiego lub niektórych testów na ojcostwo. Chociaż specyfika każdego podejścia może się różnić, tak działa standardowy elektroniczny monitoring płodu:

Bicie serca płodu jest przesyłane do rejestratora przez przetwornik ultradźwiękowy podłączony do Twojego brzucha. Żel jest wprowadzany do żołądka, aby działał jako przewód dla przetwornika ultradźwiękowego. Jeżeli potrezbujesz porady lekarza odwiedź gabinet doktor.waw.pl.
Bicie serca płodu jest wyświetlane na monitorze komputera i drukowane na specjalnym papierze. Zewnętrzny tokodynamometr może rejestrować ogólną częstotliwość drgawek podczas porodu.
Wewnętrzne monitorowanie płodu
Wewnętrzne monitorowanie płodu jest często konieczne w celu zapewnienia dokładniejszego odczytu tętna płodu i można to zrobić za pomocą lokalnego badania DNA . Elektroda jest przewleczona przez tak poszerzoną szyjkę macicy i połączona ze skórą głowy płodu w celu wewnętrznego monitorowania płodu.

Rehabilitacja po udarze

Rehabilitacja (rehabilitacja) pomaga osobom dotkniętym udarem ponownie krok po kroku poprawić ich funkcje fizyczne, umysłowe lub emocjonalne
Rehabilitacja rozpoczyna się wkrótce po przyjęciu do szpitala lub oddziału udarowego
istnieją środki rehabilitacji medycznej, zawodowej i społecznej
Rehabilitacja może odbywać się w warunkach stacjonarnych, częściowo stacjonarnych lub ambulatoryjnych
udar rehabilitacji jest podzielony na sześć etapów

U jednej czwartej osób dotkniętych chorobą konieczna jest późniejsza wczesna rehabilitacja lub rehabilitacja szpitalna z powodu poważnego ograniczenia funkcji po ostrym leczeniu. 1 Jednak opieka w domu lub w życiu codziennym jest równie ważna. Nadal istnieje potrzeba strukturalna i potencjał poprawy. Rehabilitacją w domu oferuje https://fizjoarena.pl/.

Cytat : „Usługi rehabilitacyjne to wszystkie usługi medyczne, które służą zapobieganiu, eliminowaniu, zmniejszaniu lub kompensowaniu niepełnosprawności lub potrzeby opieki, zapobieganiu jej pogorszeniu lub łagodzeniu jej konsekwencji”. 2

Czym jest rehabilitacja?

Termin „rehabilitacja” (potocznie „rehabilitacja”) pochodzi z łaciny i oznacza powrót do zdrowia, ponowne uaktywnienie i reintegrację . Rehabilitacja ma na celu wspieranie osób w przywracaniu ograniczonych funkcji i czynności do radzenia sobie z codziennym życiem oraz w doskonaleniu ich umiejętności. Aby mogli prowadzić samodzielne życie do późnej starości i uczestniczyć w społeczeństwie w sposób samodzielny.

W rehabilitacji nacisk kładziony jest na osobę i jej środowisko , w oparciu o holistyczne rozumienie zdrowia i choroby zgodnie z modelem biopsychospołecznym: „Zarówno funkcjonalność, jak i niepełnosprawność osoby są charakteryzowane jako wynik lub konsekwencja złożonego Związek między osobą z problemem zdrowotnym a jej czynnikami środowiskowymi i osobistymi (czynnikami kontekstowymi) ”. 21

Rehabilitacja ma na celu aktywny udział w życiu prywatnym, zawodowym i społecznym . Zmotywowana współpraca i wola pacjentów mają zatem zasadnicze znaczenie dla powodzenia działań.

Jakie są rodzaje rehabilitacji?

Istnieje rehabilitacja medyczna, zawodowa, szkolna i socjalna. W tym artykule skupiono się na rehabilitacji medycznej po udarze: rehabilitacji neurologicznej lub neurorehabilitacji.

Rehabilitacja medyczna
Celem rehabilitacji leczniczej jest możliwie jak najdalsze przywrócenie pierwotnego stanu zdrowia , leczenie dysfunkcji oraz skuteczność profilaktyczna. Aby możliwe było uniknięcie, wyeliminowanie, zredukowanie lub zrekompensowanie wtórnych stanów, zaostrzeń i niepełnosprawności, w tym chorób przewlekłych.

Usługi rehabilitacji medycznej są świadczone w celu zapobiegania, przezwyciężania lub ograniczania potrzeby opieki długoterminowej oraz ograniczeń w zdolności zarobkowej. Z ekonomicznego punktu widzenia zdrowia ma to na celu uniknięcie lub ograniczenie otrzymywania stałych świadczeń społecznych: W tym sensie zasada „rehabilitacji przed opieką” ma zastosowanie w ustawowym ubezpieczeniu zdrowotnym, a zasada „rehabilitacji przed przejściem na emeryturę” ma zastosowanie w ustawowe ubezpieczenie emerytalne.

Celem rehabilitacji poudarowej jest umożliwienie pacjentom z czasową lub trwałą niepełnosprawnością prowadzenia samodzielnego i aktywnego życia oraz długoterminowego zachowania odporności i sprawności. Prawie 40 procent wszystkich dotkniętych chorobą może wrócić do pracy. 4.

Profesjonalna rehabilitacja

Rehabilitacja zawodowa skierowana jest do osób, które z powodu następstw choroby lub niepełnosprawności nie mogą już (w pełni) pracować w wyuczonym zawodzie. Lub gdy ostatnia praca, którą wykonywałeś, nie może być już wykonana lub może być wykonana tylko w bardzo ograniczonym zakresie.

Świadczenia z tytułu uczestnictwa w życiu zawodowym (rehabilitacja zawodowa) służą wspieraniu i promowaniu utrzymania lub zdobycia pracy oraz powrotu do życia zawodowego. Obejmuje to: usługi adaptacji zawodowej, przygotowania do kariery, zaawansowane i zaawansowane szkolenia, szkolenia i kwalifikacje, a także pomoc finansową dla osób poszkodowanych i dla firm.

W przypadku istniejącego stosunku pracy środki mogą pomóc w lepszym wykorzystaniu pozostałej zdolności i złagodzeniu niektórych ograniczonych czynności, na przykład:

adaptując stanowiska pracy i wyposażając je w pomoce techniczne
lub przystosowanie miejsca pracy dla osób niepełnosprawnych.
W przypadku reintegracji na pierwotnym rynku pracy istnieją opcje, takie jak coaching pracy i pomoc w znalezieniu pracy , aż po dalsze środki dla osób niepełnosprawnych.

To, co w indywidualnych przypadkach pojawia się pod znakiem zapytania, jakie potrzeby i wymagania wydajnościowe istnieją w rehabilitacji zawodowej, sprawdzane jest indywidualnie i zgodnie z odpowiedzialnością. Ponoszący koszty mogą zaangażować specjalnie przeszkolonych doradców rehabilitacyjnych i profesjonalnych pomocników w procedurach zarządzania sprawami. W tak zwanym zarządzaniu sprawami kontakty osobiste pełnią również nadrzędne funkcje koordynacyjne. Ponadto można zaangażować ubezpieczenie emerytalne, agencję pracy i biura integracyjne. Ponadto w indywidualnych przypadkach może mieć sens uwzględnienie prywatnych porad i usług wyspecjalizowanych w określonym kierunku.

Rehabilitacja społeczna
Celem rehabilitacji społecznej jest umożliwienie osobom niepełnosprawnym samodzielnego życia w ich środowisku społecznym oraz umożliwienie im uczestnictwa w społeczeństwie . I to tak długo, jak to możliwe, niezależnie od pomocy i opieki z zewnątrz.

Świadczenia z tytułu uczestnictwa w życiu (rehabilitacja społeczna) są przede wszystkim (nie tylko!) zapewniane przez świadczeniodawców pomocy społecznej. Obejmuje to na przykład (tymczasowe) udzielanie pomocy domowej lub osobistej w wykonywaniu zajęć w czasie wolnym, pomoc w samodzielnym mieszkaniu w mieszkaniach chronionych, w udziale w życiu społecznym i kulturalnym lub usługach wychowawczych dla dzieci w wieku przedszkolnym wiek.

Jakie są rodzaje rehabilitacji?
Istnieją trzy opcje prowadzenia rehabilitacji neurologicznej: stacjonarne, dzienne i ambulatoryjne. 2 To, który kształt jest brany pod uwagę, zależy od różnych czynników. Należy wziąć pod uwagę ciężkość choroby, wynikające z niej upośledzenia i osobistą sytuację życiową pacjenta.

Rehabilitacja stacjonarna
Zabieg odbywa się w specjalnej klinice rehabilitacji neurologicznej . Zwykle ma miejsce bezpośrednio po ostrym leczeniu, jeśli wymagana jest intensywniejsza opieka i ścisła obserwacja. Całodobowe wsparcie jest tutaj gwarantowane. Pacjenci są zakwaterowani w poradni rehabilitacyjnej w okresie leczenia i tam również dokarmiani.

W porównaniu z ostrym leczeniem klinicznym, skupiono się tutaj na dalszych, samodzielnych działaniach rehabilitacyjnych opartych na specjalnych koncepcjach terapeutycznych w podejściu interdyscyplinarnym . W przypadku pacjentów ciężko dotkniętych oraz tych, którzy nadal potrzebują pomocy, elementem terapii jest również aktywizacja opieki przez personel pielęgniarski.

Fakt, że wszystkie zaangażowane dyscypliny specjalistyczne znajdują się „pod jednym dachem” w klinice, może być również medycznym powodem rehabilitacji stacjonarnej dla pacjentów mobilnych, jeśli środki ambulatoryjne nie są wystarczające. Za zakwaterowaniem i wyżywieniem w warunkach szpitalnych mogą przemawiać również względy psychologiczne, neuropsychologiczne i społeczne, jeśli z. B. Groźba pogorszenia objawów depresji i samotnego życia.

Częściowa rehabilitacja stacjonarna

Terapia częściowo odbywa się w warunkach szpitalnych. Przeprowadzany jest przez cały dzień w placówkach rehabilitacyjnych w pobliżu miejsca zamieszkania pacjenta. Idą do domu spać i na weekend. Podejście interdyscyplinarne zasadniczo odpowiada rehabilitacji stacjonarnej.

Jednak nie ma już potrzeby intensywnej opieki, a pacjenci są niezależni w swoich podstawowych, codziennych umiejętnościach. Oznacza to na przykład umiejętność prania, ubierania się i rozbierania, jedzenia i picia oraz orientowania się. Jesteś wystarczająco mobilny i w razie potrzeby poruszasz się z pomocą. W razie potrzeby można skorzystać z usług transportowych .

Rehabilitacja ambulatoryjna
W przypadku rehabilitacji ambulatoryjnej, placówki i gabinety rehabilitacyjne za zgodą ubezpieczenia zdrowotnego są odwiedzane z domu na czas trwania leczenia . Rehabilitacja ambulatoryjna może mieć miejsce po leczeniu w szpitalu, jeśli następuje szybki powrót do zdrowia, istnieje duża niezależność i występują tylko niewielkie upośledzenia. W takich przypadkach można pominąć niektóre fazy neuroreha.

Rehabilitacja ambulatoryjna i terapie indywidualne (np. fizjoterapia , terapia zajęciowa , logopedia ) mogą być kontynuowane również po rehabilitacji stacjonarnej . Kiedy upośledzenia fizyczne zmniejszają się, ale w niektórych obszarach nadal istnieją ograniczenia funkcjonalne. W przypadku ciężko dotkniętych i unieruchomionych pacjentów terapie te mogą również służyć do utrzymania funkcji i uniknięcia degradacji. Terapeuci mogą przeprowadzać wizyty domowe indywidualnie dla każdego przypadku.

Specjalna forma rehabilitacji geriatrycznej
W rehabilitacji geriatrycznej szczególnie starsi pacjenci są leczeni, aby mogli zachować codzienną aktywność i pozostać mobilni. Zespół rehabilitacyjny specjalizuje się w różnych osobliwościach następstw choroby, potrzebach opiekuńczych i wzajemnych zależnościach między czynnikami osobistymi a środowiskiem społecznym w celu optymalnego zaprojektowania terapii. Ta forma jest możliwa jako leczenie stacjonarne, częściowe i ambulatoryjne.

Jak działa rehabilitacja po udarze?
Pacjenci po udarze często mają złożone zaburzenia ruchu, języka lub mowy . Trening ukierunkowany ma na celu rehabilitację funkcji, które zostały utracone lub upośledzone po udarze. Więc bądź przywrócony tak bardzo, jak to możliwe. Niezbędne jest do tego wsparcie ekspertów. Im wcześniej rozpocznie się trening, tym bardziej wpływa na rozwój objawów i ograniczeń. 3

Skuteczna rehabilitacja po udarze mózgu zależy od koordynacji i struktur opieki klinicznej oraz dalszego leczenia. W Niemczech istnieje model fazowy Federalnej Grupy Roboczej ds. Rehabilitacji dla opieki etapowej po udarze. 5 , 6 Pokazuje szeroki zakres możliwości rehabilitacji, przy czym fazy są częściowo połączone lub tylko częściowo wykorzystane.

Fazowy model rehabilitacji neurologicznej
Ryc.: Fazowy model rehabilitacji neurologicznej

Faza A : ostre leczenie z pierwszymi podejściami rehabilitacyjnymi w szpitalu (oddział udarowy)
Faza B : Leczenie w szpitalu pod nadzorem, potrzeba kompleksowej (intensywnej) rehabilitacji medyczno-terapeutycznej, aktywizująca opieka i stabilizacja podstawowych funkcji ruchowych i sensorycznych (neurologiczna wczesna rehabilitacja)
Faza C : Dalsze leczenie i rehabilitacja, wciąż duży wysiłek pielęgnacyjny, ale już aktywna współpraca pacjentów, koncentracja na odzyskaniu samodzielności, ewentualnie z pomocą środków pomocniczych ( faza stabilizacji)
Faza D : Dalsza rehabilitacja po zakończeniu wczesnej mobilizacji w celu osiągnięcia codziennych umiejętności i w dużej mierze niezależnego stylu życia (leczenie kontynuacyjne)
Faza E : Rehabilitacja medyczno-zawodowa zapewniająca sukces, pełne uczestnictwo i reintegrację w życiu zawodowym
Faza F : faza opieki i konserwacji, usługi stałego wsparcia (opieka długoterminowa)
Przebieg gojenia i czas trwania rehabilitacji po udarze 1
W zależności od rodzaju i konsekwencji udaru, czy to niedokrwiennego z powodu braku krwi ( zawał mózgu ), czy z powodu krwotoku mózgowego , proces gojenia może być bardzo różny. W każdym razie niezbędne jest natychmiastowe profesjonalne leczenie doraźne.

W idealnym przypadku pierwsze zabiegi rehabilitacyjne w szpitalu rozpoczynają się równolegle z doraźną opieką . Jednak bardzo intensywny trening w ostrej fazie jest raczej szkodliwy. 7 We wczesnych stadiach, od jednego do trzech tygodni po udarze, koncentruje się na ostrym leczeniu, które służy przede wszystkim przywróceniu krążenia krwi i stabilizacji funkcji życiowych.

Jeśli samoistne wyleczenie uszkodzenia mózgu jest pozytywne , pod koniec tego etapu następuje zwykle płynne przejście od ostrej kliniki do wczesnej rehabilitacji neurologicznej. Stosowane są tu terapie tematyczne i treningi aktywności z personelem pielęgniarskim i terapeutami. Dopasowane do osoby i jej objawów.

Wraz z przejściem do stadium podostrego i przewlekłego następują dalsze procesy zmian i regeneracji, którym sprzyjają coraz bardziej funkcjonalne terapie w fazie stabilizacji i dalszej rehabilitacji stacjonarnej. Wyuczone zachowania powinny być w miarę możliwości zintegrowane z codziennym życiem.

Rehabilitacja kontrolna (faza D) może być stacjonarna, częściowa stacjonarna lub ambulatoryjna. Z reguły jest wstępnie zatwierdzany przez towarzystwa ubezpieczeń zdrowotnych na trzy tygodnie. Przedłużenie jest możliwe na wniosek lekarza, a po udarze jest zwykle konieczne przez dłuższy czas i ma sens.

Forma, czas trwania i rokowanie rehabilitacji zależą od wielu czynników indywidualnych, takich jak rodzaj i lokalizacja uszkodzenia, nasilenie objawów, choroby współistniejące, czynniki ryzyka, wykształcenie i wiek. W rezultacie proces gojenia jest inny dla każdej osoby i zależy od jej sieci społecznej, tj. wspierających relacji i struktur w jej osobistym środowisku.

Jakie opcje terapii są dostępne na rehabilitacji?

Rehabilitacja może integrować różne opcje terapii w zależności od obrazu klinicznego, określonych zaburzeń czynnościowych i upośledzeń. Rehabilitacja domowa Warszawa po udarze ma podejście interdyscyplinarne. Oznacza to, że w planowanie i opiekę towarzyszącą rehabilitacji zaangażowany jest zespół terapeutyczny składający się z osób o różnej wiedzy specjalistycznej: od medycyny, pielęgniarstwa, fizjoterapii, terapii zajęciowej, logopedii, neuropsychologii, porad żywieniowych itp. Każda z różnych grup zawodowych ma kwalifikacje specjalne Specjalizacja w dziedzinach neurologicznych.

Oprócz ograniczeń w codziennych umiejętnościach udar często prowadzi do pewnych upośledzeń funkcjonalnych, które zostały szczegółowo omówione poniżej.

Ten przegląd zawiera informacje o niektórych istotnych aspektach i opcjach terapeutycznych w zależności od funkcji, której dotyczy :

Czynność nóg / paraliż kończyny dolnej
Funkcja ramienia i dłoni / paraliż kończyny górnej
Umiejętności językowe i rozumienie / zaburzenia języka i mowy
Trudności z połykaniem
Funkcje poznawcze / zaburzenia koncentracji i pamięci
Zaburzenia widzenia
Zaniedbanie (zaburzenie uwagi, zaniedbanie)
Funkcje emocjonalne / zaburzenia afektu i napędu
Czynność nóg / paraliż kończyny dolnej
Szacuje się, że po udarze 42% pacjentów jest samotnych, 21% wymaga niewielkiego, a 15% dużego wsparcia, 21% jest całkowicie uzależnionych od pomocy z zewnątrz. ósmy

Najważniejszą opcją terapeutyczną jest tutaj fizjoterapia , fizjoterapia specyficzna dla funkcji i środki fizyczne, takie jak zastosowanie ciepła, wody lub stymulacji elektrycznej. Dopóki pacjenci są przykuci do łóżka, mobilizacja odbywa się poza łóżkiem w szpitalu. Wykazano, że jak najszybsza mobilizacja, o ile krążenie jest stabilne, ma pozytywny wpływ na rozwój. 9

Gdy tylko możliwe jest samodzielne poruszanie się na wózku inwalidzkim , nacisk kładziony jest na ponowne nauczenie się chodzenia. Można do tego użyć maszyn do chodu. Tutaj jednak niezbędny jest udział terapeutyczny i korekta. Konsekwencje, takie jak zła postawa lub nieprawidłowe ułożenie, należy rozpoznać i leczyć na wczesnym etapie.

Jeśli pacjenci są w stanie chodzić, należy do tego konsekwentnie zachęcać, aby znów możliwe było bezpieczne poruszanie się i samodzielne życie codzienne.

Ogólnie rzecz biorąc, największej poprawy można oczekiwać w ciągu pierwszych sześciu miesięcy . Ale nawet po tym regularne ćwiczenia mogą poprawić ogólną elastyczność, siłę i mobilność. 1

Kompletny przewodnik po pierwszej wizycie u ginekologa

To całkowicie normalne, że czujesz się onieśmielona lub nieswojo, gdy widzisz po raz pierwszy ginekologa/położnika. Pozwalanie nieznajomemu badać Cię i omawiać delikatne, osobiste tematy zdrowotne może wydawać się obce i przerażające. Jednak nie musi tak być, gdy wiesz, czego się spodziewać!

Oto, jak przygotować się do pierwszego egzaminu , abyś mógł czuć się pewnie, wzmocniony i zadowolony ze swojego zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego.

Przed wizytą

Pamiętaj, że masz pełną kontrolę nad swoim zdrowiem i możesz być wybredny, próbując znaleźć odpowiedniego dla siebie opiekuna . Zastanów się na przykład, czy czujesz się bardziej komfortowo z lekarzem płci męskiej czy żeńskiej i przeprowadź badania, aby znaleźć takiego, który Ci się podoba. Dobry ginekolog dziewczęcy warszawa, to poszukiwany specjalista.

W dniu wizyty weź normalny prysznic wodą z mydłem i ubierz się wygodnie. Nie martw się o to, jak wyglądasz ani jak jesteś zadbany. Pamiętaj, lekarz nie będzie osądzał. Ich celem jest ocena medyczna i zawodowa.

W twoim okresie? Tym też się nie stresuj! Chociaż możesz czuć się zakłopotany, jest to całkowicie normalne i większość badań można wykonać bez żadnych problemów.

Możesz również zabrać ze sobą rodzica lub bliskiego przyjaciela na pierwszą wizytę, jeśli pomoże ci to poczuć się swobodniej.

Ważne jest również, aby przygotować listę pytań do omówienia z lekarzem. Miej jasny cel w swoim umyśle dotyczący powodu wizyty, abyś mógł być lepszym adwokatem dla siebie i zgłaszać wszelkie wątpliwości, zakres prac poznasz na stronie https://doktor.waw.pl/zakres-uslug-2/. Większość lekarzy planuje 20-30 minut na każdą wizytę, więc przygotuj się przed i jak najlepiej wykorzystaj swój czas.

Twoja lista może potencjalnie zawierać takie tematy, jak ból, skurcze, obfite krwawienie, nieregularne miesiączki, zmiany nastroju, opcje kontroli urodzeń lub testy na infekcje przenoszone drogą płciową.

Przygotuj się na rozmowę o swoim cyklu menstruacyjnym, życiu seksualnym i historii medycznej. Nie bój się być otwartym i szczerym. Pamiętaj też, że Twój lekarz nie będzie Cię osądzał i zachowuje wszystko w tajemnicy.

Ważne jest również, aby zaopatrzyć się w listę wszystkich przyjmowanych leków, przebytych operacji i wszelkich istotnych historii zdrowia rodziny, takich jak zakrzepy krwi, cukrzyca lub rak.

Spotkanie

Większość lekarzy przeprowadza ogólne badanie fizyczne dotyczące wzrostu, wagi i ciśnienia krwi. Mogą dodatkowo poprosić o próbkę krwi lub moczu.

Jeśli masz mniej niż 21 lat, najprawdopodobniej nie będziesz mieć podczas pierwszej wizyty badania miednicy ani wymazu cytologicznego. Jednak jest to bardziej prawdopodobne, jeśli jesteś aktywny seksualnie, masz nieprawidłowe lub bolesne miesiączki lub chcesz wykonać testy. Jeśli masz 21 lat lub więcej, co roku zaleca się badanie miednicy i badanie cytologiczne.

Oto, czego możesz się spodziewać podczas każdego rodzaju egzaminu podczas pierwszej wizyty.

Badanie piersi
Młode kobiety są w grupie niskiego ryzyka zachorowania na raka piersi. Jednak lekarz może nadal przeprowadzić badanie piersi i udzielić wskazówek, jak wykonać własne badanie. Często uczą również, jak rozpoznać nieprawidłowe zmiany w piersiach.

Cytologia: wymaz 
Test Pap (lub wymaz Pap) polega na tym, że lekarz pobiera wymaz z dolnej części macicy, która łączy się z pochwą, szyjką macicy, aby pobrać niewielką próbkę komórek szyjki macicy. Ta próbka służy do sprawdzania nieprawidłowości, które mogą wskazywać na raka szyjki macicy, który jest rzadki i często uleczalny.

Badanie miednicy
Egzamin ginekologiczny składa się z trzech części. Najpierw lekarz przeprowadzi zewnętrzne badanie narządów płciowych sromu. Srom składa się ze wszystkiego, co można zobaczyć na zewnątrz ciała, warg sromowych, łechtaczki i otworu pochwy. Jeśli chcesz, nie bój się poprosić lekarza o lustro, abyś mógł zobaczyć, co się dzieje i zadać pytania dotyczące nazwy, lokalizacji i funkcji każdej części.

Następnie lekarz może użyć wziernika do zbadania pochwy i szyjki macicy. To wtedy pobiera próbki do testu Pap i niektórych chorób przenoszonych drogą płciową. Jeśli ta część badania jest niewygodna lub bolesna, powiadom swojego lekarza, aby mógł użyć mniejszego wziernika. I nie martw się, ta część egzaminu zwykle kończy się za minutę lub mniej.

Na koniec lekarz przeprowadzi dwuręczne badanie narządów rozrodczych. Kładzie jedną rękę na podbrzuszu, a drugą wkłada jeden lub dwa palce w rękawiczce do pochwy, aby wyczuć macicę i jajniki. Ponownie, szybko się kończy i zajmuje tylko około minuty lub mniej.

Szczepionki i leki

Jeśli nie otrzymałeś szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV), porozmawiaj ze swoim lekarzem. Ta szczepionka chroni przed nowotworami szyjki macicy, pochwy i sromu, które są spowodowane infekcją HPV.

Twój lekarz może również przepisać ci leki. Kontrola urodzeń może pomóc w stanach takich jak endometrioza, która powoduje bolesne, obfite miesiączki i trudności w zajściu w ciążę. Może również pomóc w zespole policystycznych jajników, który wpływa na poziom żeńskich hormonów, powoduje brak miesiączki i niepłodność .

Te stany są uleczalne – często z pozytywnymi wynikami. Więc nie martw się ani nie bój zadawać swojemu lekarzowi jakich kolwiek pytań, które przyjdą Ci do głowy.

Po spotkaniu
Jeśli podczas wizyty zostały przeprowadzone jakiekolwiek badania, możesz otrzymać telefon kontrolny lub e-mail z gabinetu lekarskiego z wynikami. W niektórych przypadkach możesz zostać poproszony o powrót na wizytę kontrolną.

Dobrym pomysłem jest również zaplanowanie następnej wizyty lub corocznej wizyty fizycznej przed wyjazdem.

Kiedy rehabilitacja?

Nowotwory – jednymi z najczęstszych wskazań do rehabilitacji pacjentów z zaawansowanym rakiem są oporny na leczenie ból, zmęczenie, duszność, utrata kondycji po dłuższej hospitalizacji oraz konieczność powrotu do zdrowia po niepełnosprawnościach (np. raka lub jego leczenia. Często chorzy na raka kierowani są na świadczenia rehabilitacyjne w celu poprawy ich stanu sprawności i kwalifikacji do dodatkowego leczenia. Wiele z tych warunków omówiono szczegółowo w innym miejscu. Można też wybrać Warszawa rehabilitacja domowa jako fizjoterapeutę.
Metody rehabilitacyjne i fizyczne stosowane w leczeniu bólu nowotworowego można ogólnie podzielić na cztery kategorie: modulatory nocyceptywne, strategie stabilizacji lub rozładowywania bolesnych struktur, metody o skutkach fizjologicznych, które pośrednio wpływają na nocycepcję, oraz metody rehabilitacyjne w leczeniu bólu mięśniowo-szkieletowego. Przykłady obejmują elektrostymulację, ciepło i zimno, techniki przeciwstymulacji i odczulania, ortezy, ćwiczenia terapeutyczne https://fizjoarena.pl/dyskopatia-ledzwiowa-objawy-leczenie/, pozycjonowanie, terapie światłem i laserem, manualny drenaż limfatyczny, metody głębokiego ogrzewania, RICE (odpoczynek, lód, kompresja i uniesienie), techniki uwalniania mięśniowo-powięziowego i punkty spustowe i masaż. Temat ten jest szczegółowo omawiany w innym miejscu.
Korzyści – serie retrospektywne, niewielka liczba niekontrolowanych badań prospektywnych porównujących wyniki interwencji przed i po rehabilitacji oraz kilka badań z randomizacją pokazuje, że rehabilitacja ogólna może poprawić funkcjonowanie i QOL oraz zmniejszyć obciążenie objawami (bez pogarszania się zmęczenia) u pacjentów z chorobą nowotworową, nawet jeśli choroba jest w zaawansowanym stadium. Oprócz umożliwienia samodzielności w ADL pomimo ograniczeń fizjologicznych i anatomicznych oraz zmniejszenia poczucia bycia ciężarem dla swoich opiekunów, interwencje terapeutyczne, takie jak fizjoterapia, mogą być również postrzegane jako dające pacjentom nadzieję i poczucie ulgi oraz ogólne samopoczucie.

Jako przykłady:
●Przełomowe badanie z 1994 roku przeprowadzone na 301 pacjentach z terminalną chorobą nowotworową, którzy otrzymali świadczenia rehabilitacyjne w hospicjum przez sześć miesięcy przed śmiercią, wykazało, że rehabilitacja (obejmująca ćwiczenia terapeutyczne, trening ADL, ćwiczenia w łóżku, trening w łóżku, fizjoterapia klatki piersiowej, ćwiczenia połykania, termoterapia, przerywany ucisk pneumatyczny, akupunktura, rozluźnione pozycjonowanie z poduszkami oraz stosowanie ortezy, procy i szyn) wiązały się z poprawą jakości życia, ruchomości i objawami takimi jak ból, duszność i obrzęk nóg. Sześćdziesiąt trzy procent pacjentów uznało zabiegi rehabilitacyjne za skuteczne. Co być może ważniejsze, wraz z poprawą poziomu ADL było możliwe, że 46 pacjentów zostało wypisanych do domu na pewien czas.
●W badaniu z 2013 r. Oceniano wpływ interdyscyplinarnego programu rehabilitacji onkologicznej opieki paliatywnej na funkcję, objawy i samopoczucie. Spośród 173 pacjentów z zaawansowanym rakiem, którzy zostali skierowani do programu, 116 kwalifikowało się do udziału. Pacjenci przeszli trzygodzinną ocenę wstępną, podczas której spotykali się z każdym członkiem zespołu (fizjoterapeutą, terapeutą zajęciowym, pracownikiem socjalnym, dietetykiem, pielęgniarką i lekarzem) przez około 30 minut. Po wstępnych ocenach zespół wspólnie sformułował zindywidualizowany plan dla każdego pacjenta, który obejmował ocenę medyczną i pielęgniarską, ćwiczenia fizyczne oraz interwencje zawodowe, dietetyczne i psychospołeczne. Miary funkcjonowania fizycznego, żywieniowego, społecznego i psychologicznego zostały ocenione na początku programu i po jego zakończeniu. U pacjentów, którzy ukończyli osiem tygodni rehabilitacji paliatywnej, nastąpiła znaczna poprawa w zakresie wielu wyników, w tym odżywiania, depresji.

Jak rehabilitacja pomaga pacjentom po udarze wraca do zdrowia „szybciej i lepiej”

Udar mózgu, piąta najczęstsza przyczyna zgonów, jest również główną przyczyną niepełnosprawności u dorosłych.

Chociaż niektórzy ludzie i ich rodziny mogą skupić się tylko na natychmiastowym leczeniu po udarze, nie muszą opóźniać odpowiedniego przebiegu rehabilitacji.

Pacjenci będą mieć jakąś naturalną odbudowę bez odwyku, ale jest sporo dowodów, że formalna rehabilitacja pomaga pacjentom odzyskać szybciej i lepiej niż oni by inaczej, naszym celem jest pomoc pacjentom w osiągnięciu jak najlepszego poziomu sprawności po udarze.

Jakie są poziomy rehabilitacji po udarze?

Ostra rehabilitacja, która często rozpoczyna się wkrótce po wystąpieniu udaru, jest przeznaczona dla pacjentów ze znaczną niepełnosprawnością i tolerujących intensywny program rehabilitacji. Pacjent jest oceniany przez wielu rehabilitantów, takich jak lekarze, fizjoterapeuta, logopeda itd., W zależności od potrzeb. Pacjent zazwyczaj uczestniczy w terapii od trzech do czterech godzin dziennie, przez pięć dni w tygodniu, przez dwa do trzech tygodni. Ten zespół następnie opracowuje konkretne cele odwyku i harmonogram przejścia do innego miejsca odwyku lub do domu. Domowa rehabilitacja jest skuteczna.

Następny poziom, rehabilitacja podostra, jest zwykle prowadzony w placówkach środowiskowych, takich jak domy opieki, które oferują jedną do dwóch godzin terapii dziennie. W takich placówkach często można przebywać przez wiele miesięcy i jest to zazwyczaj najbardziej odpowiednie dla osób, które nie mogą tolerować bardziej intensywnego programu rehabilitacji.

Jeśli pacjenci mogą wrócić do domu, najlepszy może być program zdrowia w domu. W ramach tych programów świadczenia rehabilitacyjne są świadczone w domu dwa do trzech razy w tygodniu. Jeśli pacjenci są bardziej mobilni, mogą udać się na program rehabilitacji ambulatoryjnej dwa do trzech razy w tygodniu, gdzie będą mieli do dyspozycji nowszy, lepszy sprzęt niż w domu.

Pacjenci przebywający poza szpitalem mogą odwiedzić swojego lekarza w przychodni, aby wspólnie opracować zindywidualizowany program rehabilitacji. Czasem może to być dyskopatia, https://fizjoarena.pl/dyskopatia-ledzwiowa-objawy-leczenie/.

Program rehabilitacji ostrego udaru mózgu obejmuje codzienne wizyty lekarskie, terapię zajęciową (w zakresie umiejętności życiowych, takich jak ubieranie się, jedzenie i kąpiel), fizjoterapię , patologię mowy (poznawanie, umiejętności językowe i połykanie) rekreację terapeutyczną, psychologię rehabilitacyjną, inżynierię rehabilitacji , ortezy (do usztywniania), żywienie i pomoc społeczna.

Nasi lekarze są również aktywni w podróżowaniu do ośrodków rehabilitacji podostrej w regionie, aby pomóc w zaspokojeniu potrzeb tych pacjentów

Co jeszcze pacjenci powinni wiedzieć o rehabilitacji po udarze?

Rehabilitacja po udarze nie jest programem „jednego rozmiaru dla wszystkich”. Tak jak każdy pacjent jest inny, każdy udar jest inny. Dopasowujemy tolerancję pacjentów na rehabilitację i ich poprawę do ilości terapii otrzymywanej w ramach naszego kompleksowego programu. Bez względu na rodzaj i stopień niepełnosprawności, jakiej doświadczają po udarze, jesteśmy w stanie zaspokoić ich potrzeby.

Chociaż nie każdy pacjent całkowicie wyzdrowieje, naszym ostatecznym celem jest sprowadzenie osób po udarze do domu i prowadzenie szczęśliwego, zdrowego życia.

Opieka nad plecami w domu

Kiedy mówimy o bólu krzyża, mamy na myśli ból w dolnej części pleców. Możesz również mieć sztywne plecy, zmniejszony ruch dolnej części pleców i problemy ze staniem prosto.

Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić w domu, aby pomóc złagodzić ból pleców i zapobiec w przyszłości konieczności poddawania się rehabilitacji. 

Informacja

Powszechnym mitem na temat bólu pleców jest to, że musisz odpocząć i unikać aktywności przez długi czas, warto zobaczyć do da nam dyskopatia rehabilitacja Warszawa. W rzeczywistości lekarze NIE zalecają leżenia w łóżku. Jeśli nie masz żadnych oznak poważnej przyczyny bólu pleców (takich jak utrata możliwości korzystania z toalety, osłabienie, utrata masy ciała lub gorączka), zachowaj możliwie największą aktywność.

Oto kilka wskazówek, jak radzić sobie z bólem pleców i aktywnością:

• Zaprzestań normalnej aktywności fizycznej tylko przez kilka pierwszych dni. Pomaga to złagodzić objawy i zmniejszyć obrzęk (stan zapalny) w obszarze bólu.
• Zastosuj ciepło lub lód do bolesnego obszaru. Użyj lodu przez pierwsze 48 do 72 godzin, a następnie użyj ciepła.
• Weź dostępne bez recepty leki przeciwbólowe, takie jak ibuprofen
• Śpij w pochylonej lub płodowej pozycji z poduszką między nogami. Jeśli zazwyczaj śpisz na plecach, umieść pod kolanami poduszkę lub zwinięty ręcznik, aby zmniejszyć ucisk.
• NIE wykonuj czynności wymagających podnoszenia ciężkich przedmiotów lub skręcania pleców przez pierwsze 6 tygodni po wystąpieniu bólu.
• NIE WOLNO ćwiczyć w pierwszych dniach po wystąpieniu bólu. Po 2 do 3 tygodniach powoli zacznij ponownie ćwiczyć. Fizjoterapeuta może nauczyć Cię, które ćwiczenia są dla Ciebie odpowiednie.

ĆWICZENIA DLA ZAPOBIEGANIA BÓLOM PLECÓW W PRZYSZŁOŚCI

Poprzez ćwiczenia możesz:

• Popraw swoją postawę
• Wzmocnij plecy i brzuch oraz popraw elastyczność
• Schudnąć
• Unikaj upadków

Kompletny program ćwiczeń powinien obejmować aktywność aerobową, taką jak chodzenie, pływanie lub jazda na rowerze stacjonarnym. Powinien również obejmować trening rozciągający i wzmacniający. Postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza lub fizjoterapeuty.

Zacznij od lekkiego treningu cardio. Chodzenie, jazda na rowerze stacjonarnym (nie leżącym) i pływanie to świetne przykłady. Takie ćwiczenia aerobowe mogą pomóc poprawić krążenie w plecach i sprzyjać gojeniu. Wzmacniają również mięśnie brzucha i pleców.

Na dłuższą metę ważne są ćwiczenia rozciągające i wzmacniające. Pamiętaj, że rozpoczęcie tych ćwiczeń zbyt wcześnie po kontuzji może pogorszyć ból. Wzmocnienie mięśni brzucha może zmniejszyć obciążenie pleców. Fizjoterapeuta może pomóc Ci dowiedzieć się, kiedy zacząć ćwiczenia rozciągające i wzmacniające oraz jak je wykonywać.

Unikaj tych ćwiczeń podczas rekonwalescencji, chyba że twój lekarz lub fizjoterapeuta mówi, że to w porządku:

• Kłus sportowy
• kontakt sport
• sporty rakietowe
• Golf
• Taniec
• Podnoszenie ciężarów
• Podnieś nogi leżąc na brzuchu
• ABS

PODEJMIJ KROKI, ABY ZAPOBIEC PRZYSZŁOŚCI BÓLU PLECÓW

Aby zapobiec bólom pleców, naucz się prawidłowo podnosić i zginać. Postępuj zgodnie z tymi wskazówkami:

• Jeśli przedmiot jest zbyt ciężki lub nieproporcjonalny, poproś o pomoc.
• Rozłóż stopy, aby mieć szeroką podstawę podparcia.
• Stań jak najbliżej podnoszonego przedmiotu.
• Pochyl się kolanami, a nie talią.
• Ściskaj mięśnie brzucha podczas podnoszenia lub rozładowywania przedmiotu.
• Trzymaj przedmiot jak najbliżej ciała.
• Podnieś za pomocą mięśni nóg.
• Gdy wstajesz z przedmiotem, nie pochylaj się do przodu. Staraj się mieć proste plecy.
• NIE przekręcaj podczas schylania się w celu podniesienia przedmiotu, podniesienia go lub przenoszenia.

Inne środki zapobiegające bólowi pleców obejmują:

• Unikaj stania przez dłuższy czas. Jeśli musisz stanąć do pracy, umieść stołek blisko swoich stóp. Opierając na nim na przemian każdą stopę.
• NIE Noś butów na wysokim obcasie. Podczas chodzenia używaj amortyzowanych podeszew.
• Siadając do pracy, zwłaszcza jeśli korzystasz z komputera, upewnij się, że Twoje krzesło ma proste oparcie z regulowanym siedziskiem i oparciem, podłokietniki i obrotowe siedzisko.
• Podczas siedzenia używaj stołka pod stopami, tak aby kolana znajdowały się o jeden poziom wyżej niż biodra.
• Siedząc lub prowadząc samochód przez dłuższy czas, za dolną częścią pleców połóż małą poduszkę lub zwinięty ręcznik.
• Jeśli jedziesz na długich dystansach, zatrzymuj się i chodź mniej więcej co godzinę. NIE podnoś ciężkich przedmiotów zaraz po podróży.
• Przestań palić.
• Schudłem.
• Regularnie wykonuj ćwiczenia wzmacniające mięśnie brzucha. Wzmocni to mięśnie tułowia, aby zmniejszyć ryzyko dalszych urazów.
• Naucz się relaksować. Wypróbuj metody takie jak joga, tai chi lub masaż.

Zdrowe owoce

Spożywanie większej ilości owoców to doskonały sposób na poprawę ogólnego stanu zdrowia i zmniejszenie ryzyka chorób.

Owoce są doskonałym źródłem niezbędnych witamin i minerałów oraz są bogate w błonnik. Owoce zapewniają również szeroką gamę prozdrowotnych przeciwutleniaczy.
Spożywanie diety bogatej w owoce i warzywa może zmniejszyć ryzyko rozwoju chorób serca , raka , zapalenia i cukrzycy . Owoce cytrusowe i jagody mogą być szczególnie skuteczne w zapobieganiu chorobom.

W tym artykule przyjrzymy się wartościom odżywczym oraz wielu różnorodnym właściwościom zdrowotnym tych i innych owoców, które można znaleźć w supermarkecie Ejemy zakupy do domu Wrocław. Zapraszamy do czytania.

Cytryny

Cytryny to owoce cytrusowe, których ludzie często używają w tradycyjnych lekach ze względu na ich właściwości zdrowotne. Podobnie jak inne owoce cytrusowe zawierają witaminę C i inne przeciwutleniacze.

Przeciwutleniacze są niezbędne dla zdrowia człowieka. Związki te usuwają z organizmu wolne rodniki, które mogą uszkadzać komórki organizmu i prowadzić do chorób, takich jak nowotwory.

Naukowcy uważają, że flawonoidy zawarte w cytrynie i innych owocach cytrusowych mają właściwości przeciwbakteryjne, przeciwnowotworowe i przeciwcukrzycowe.

Owoce cytrusowe, w tym cytryny, zawierają aktywne składniki zwane fitochemikaliami, które są korzystne dla zdrowia. Obejmują one:

witamina C
kwas foliowy
potas
pektyna
Sok z jednej cytryny 48 g zawiera następujące składniki odżywcze w gramach (g) lub miligramach (mg):

11 kalorii
3,31 g węglowodanów
49 mg potasu
18,6 mg witaminy C.
3 mg wapnia
0,1 g błonnika
Cytryny zawierają również tiaminę, ryboflawinę, niacynę, witaminę B-6, kwas foliowy i witaminę A.

Jak jeść cytryny

Użyj soku z cytryny do doprawienia wody pitnej lub wyciśnij na sałatkę lub rybę. Spróbuj dodać sok z cytryny do wrzącej wody z łyżeczką miodu, aby złagodzić ból gardła. Można również zjeść skórkę ekologicznych cytryn. Niektórzy używają skórki w przepisach.

Truskawki

Truskawki to soczyste, czerwone owoce o dużej zawartości wody. Nasiona dostarczają dużo błonnika pokarmowego na porcję. Truskawki zawierają wiele prozdrowotnych witamin i minerałów.

Na szczególną uwagę zasługują antocyjany, które są flawonoidami, które mogą pomóc w poprawie zdrowia serca. Błonnik i potas w truskawkach mogą również wspierać zdrowe serce.

W jednym z badań kobiety, które zjadały 3 lub więcej porcji truskawek i jagód tygodniowo – obie znane z wysokiej zawartości antocyjanów – miały mniejsze ryzyko zawału serca niż te , które spożywały go mniej.Porcja 3 dużych truskawek dostarcza następujących składników odżywczych:

17 kalorii
4,15 g węglowodanów
1,1 g błonnika
9 mg wapnia
7 mg magnezu
83 mg potasu
31,8 mg witaminy C.
Truskawki zawierają również tiaminę, ryboflawinę, niacynę, kwas foliowy oraz witaminy B-6, A i K.

Przeczytaj więcej o truskawkach.

Jak jeść truskawki

Truskawki to wszechstronny owoc. Można je jeść na surowo lub dodawać do płatków śniadaniowych lub jogurtu, miksować w smoothie lub robić z nich dżemy.

Pomarańcze

Pomarańcze to słodkie, okrągłe owoce cytrusowe pełne witamin i minerałów.

Pomarańcze należą do najbogatszych źródeł witaminy C, a jeden średni owoc dostarcza 117% dziennej wartości witaminy C.

141 g pomarańczy zawiera również następujące składniki odżywcze:

65 kalorii
16,27 g węglowodanów
3,4 g błonnika
61 mg wapnia
14 mg magnezu
238 mg potasu
63,5 mg witaminy C.
Witamina C działa jako silny przeciwutleniacz w organizmie. Ta witamina jest również niezbędna do funkcjonowania układu odpornościowego. Wzmacnia funkcje odpornościowe, pomagając organizmowi wchłaniać żelazo z pokarmów roślinnych.

Organizm ludzki nie jest w stanie samodzielnie wytwarzać witaminy C, więc ludzie muszą otrzymywać tę witaminę ze swojej diety. Pomarańcze zawierają również wysoki poziom pektyny, która jest błonnikiem, który może utrzymać okrężnicę w zdrowiu, wiążąc się z substancjami chemicznymi, które mogą powodować raka i usuwając je z okrężnica.

Pomarańcze dostarczają również następujących zdrowych witamin:

Witamina A, związek ważny dla zdrowej skóry i wzroku
Witaminy z grupy B, w tym tiamina i kwas foliowy, które pomagają w utrzymaniu zdrowego układu nerwowego i rozrodczego oraz w tworzeniu czerwonych krwinek.

Jak jeść pomarańcze

Pomarańcze można jeść samodzielnie jako orzeźwiającą przekąskę lub wypijając szklankę czystego soku pomarańczowego. Wyciśnij sok z pomarańczy w domu lub wybierz markę świeżego soku, którego etykieta zawiera informację, że nie pochodzi on z koncentratu.

Ludzie mogą również zetrzeć skórkę pomarańczową do sałatki, jogurtu lub jako polewa zbożowa, aby dodać dodatkowego smaku.

Grejpfrut

Grejpfruty to kwaśne owoce, pełne prozdrowotnych witamin i minerałów. Grejpfruty mogą być różowe, czerwone lub białe.

Pół grejpfruta zawiera następujące składniki odżywcze:

52 kalorie
13,11 g węglowodanów
2,0 g błonnika
27 g wapnia
11 g magnezu
166 g potasu
38,4 g witaminy C.
Flawonoidy zawarte w grejpfrutach mogą pomóc chronić przed niektórymi nowotworami, stanami zapalnymi i otyłością .

Badanie przeglądowe sugeruje, że związki zwane furanokumarynami znajdujące się w grejpfrutach mogą pomóc w ochronie przed stresem oksydacyjnym i nowotworami oraz mogą wspierać zdrowe kości.

Niektóre badania z tego przeglądu wynika, że furanokumaryn grejpfrutowy może mieć właściwości przeciwnowotworowe, które mogą być szczególnie skuteczne wobec raka piersi , raka skóry oraz białaczkę . Naukowcy nadal muszą przeprowadzić więcej badań na zwierzętach i ludziach, aby potwierdzić te właściwości.

Ludzie mogą chcieć odwiedzić lekarza przed dodaniem grejpfruta do swojej diety, ponieważ może on wchodzić w interakcje z niektórymi lekami.

Jak jeść grejpfruta

Spróbuj dodać plasterki grejpfruta do sałatki owocowej lub wyciśnij sok do wody, aby przygotować napój. W przeciwnym razie ludzie mogą kupić czysty sok grejpfrutowy w supermarkecie.

Na koniec

Odsyłam do artykułu na temat czy lepiej jeść świeże czy mrożone owoce i warzywa. Bardzo ciekawy temat, do tego dobrze opisany.